Hver man eftir vöfflum ??

Ég fór á námskeið í vinunni í dag. Námskeiðið var um hegðunarvandamál. Það fjallaði mikið um hvað hegðunarvandi er og að mestu um hvernig starfsfólk er orsök hegðunarvandans. Í einum hluta námskeiðisins var verið að fjalla um sjálfsskaða, hvað hann er og hver er orsök hans. Það er til dæmis til heilkenni þar sem sjálfsskaði er eitt af greiningarviðmiðum. Ég lærði nú ekki mikið nýtt um sjálfsskaða á þessu námskeiði en ég lærði það að ég stunda sjálfsskaða í töluverðu magni. Ein glæran var um tölfræði sjálfsskaða hjá fólki með Tourette. Hmm, ég fór að hugsa og fattaði að ég geri þetta soldið mikið. Kannski ekki mjög alvarlegt en er jú til staðar.  Ég lem sjálfa mig í síðuna reglulega yfir daginn og ég braka í flest öllum liðum, sérstaklega í háls, hrygg og fingrum. Það er kannski ekki hræðilega slæmt en það er pottþétt ekki gott fyrir liðina! Ég veit ekki hvað það er en eitthvað af þessum kippum mínum fara líka mjög illa með mjóbakið á mér. Er alltaf mjög stíf og aum þar. En það hefur kannski meira með hreyfingarlesi og slæma líkamsstöðu að gera.

Ekki það að ég hafi miklar áhyggjur af þessari sjálfsskaðandi hegðun. En eitthvað til að hugsa um !

(allaf jafn gaman að heyra um sjálfan sig í fyrirlestrum !!)

Fór í vinnupartý á föstudaginn. Það var eighties þema. Ég var með vöfflur í hárinu. Ég var rosa sæt, tímdi ekki að þvo mér um hárið alla helgina mér fannst ég svo krúttleg. Það var rosa gaman. Fór svo á Ölstofuna með Stefáni Boga og vini hans. Stefán var svo upptekinn að spjalla við vin sinn að hann tók ekkert eftir því þegar það kom strákur að spjalla við mig. Ég skal viðurkenna það að þetta er í fyrsta sinn sem kk kemur og spjallar við mig á næturlífinu og ég fæ ekki aula eða drykkjuhroll við að sjá viðkomandi. Fannst það samt hálf kjánalegt þegar ég mundi eftir vöfflunum í hárinu mínu...en ef það eru vöfflur sem kk vilja þá er aldrei að vita nema maður skarti þeim oftar  confidence booster dauðans