Stærðfræði

Ég hef aldrei komið til Ameríku. Hef þó heyrt ýmsar sögur af ofurmatarskömmtum þar í landi og það á spottprís. Það virðist vera einhver hagfræði þar í landi sem hefur ekki náð að festa rótum á íslandi. Nú er ég ekki að tala um hvað allt er ódýrara í ameríkunni heldur þá reglu að því meira sem þú kaupir þeim mun ódýrara verður það! Sko, mamma og pabbi voru að koma heim í vikunni frá Flórída. Ég bað mömmu um að kaupa fyrir mig nokkrar snyrtivörur úti þar sem það er jú svo mikið ódýrara en á íslandi. Ekki málið. Ég bað mömmu meðal annars að kaupa fyrir mig andlitsvatn ("toner"). "Venjuleg" stærð er 200ml. Mamma keypti 400ml af því að það munaði svo litlu á verðinu. Ég er semsagt með risa flösku af toner í skápnum mínum (komst næstum því ekki fyrir í skápnum, ég fæ hálfgerða minnimáttarkennd þegar ég held á flöskunni). Allt í lagi  með það. Ég bað mömmu líka um að kaupa uppáhalds ilmvatnið mitt úti. Ég keypti 50ml flösku af því í ágúst sem er að verða búin. Mamma keypti fyrir mig 100ml flösku í gjafakassa með túpu af sápu og body lotion með sömu lykt, aftur, af því að það munaði svo litlu á verðinu.

Íslendingar virðast ekki hafa fattað þessa lógík alveg. Þ.e. neytendur vita af þessu og finnst það sjálfsagt en verslunareigendur vilja ekki vita af þessu. Það er nefninlega svo merkilegt að í sumum tilfellum er DÝRARA að kaupa í stærri umbúðunum heldur en þeim minni. Stundum munar aðeins á verðinu en þá kannski bara nokkrum krónum þannig að það tekur því ekki að kaupa stærri pakkninguna. Þetta finnst mér alveg merkilegt. Ég man að einhvertíma var ég að skoða cheerios pakka og var að hugsa um að kaupa stærri pakka af því að hann hlyti að vera ódýrari...en nei nei, það var dýrara að kaupa stóra pakkningu heldur en tvær minni. Skil ekki hvernig íslendingar geta reiknað þetta svona vitlaust...engin furða að íslendingar eru alltaf með einkunnir undir meðaltali í stærðfræði á heimsvísu!!! 

Brandari

Af hverju hjólabuxur ættu ALLTAF að vera SVARTAR

Dæmi:

En EKKI RAUÐAR

Dæmi:

Peysa

Vá ég veit ekkert hvað ég á að skrifa. Er bara orðin leið á að síðasta færslan sé efsta færslan, þó að það sé alltaf gaman að fá svolítið af kommentum, sérstaklega svona jákvæðum  En í sambandi við síðustu færslu var ég að lesa grein sem móðir skrifaði um son sinn. Strákurinn er greindur með tourette og foreldrarnir vildu ekki setja hann á lyf við kækjunum. Þau fóru þá að athuga aðrar leiðir til að minnka kækina. Þau gerðu ýmislegt svona "breyttur lífsstíll" dæmi. Klipptu út hvítt hveiti, sykur, ger, msg, sætuefni, asparatam og settu inn lífrænar vörur og ýmis bætiefni eins og omega fitusýrur, mjólkursýrugerla og þannig. Soldið öfgakennt auðvitað en virðist hafa svínvirkað fyrir strákinn. Nánast hætti kippunum. Foreldrarnir verða varir við að þegar hann fer í afmæli eða "sukkar" með pizzu, pulsum, kóki og svoleiðis þá aukast kækirnir. Interesting...kannski að maður nenni þessu einhvertíma . Er allavega byrjuð að taka mjólkursýrugerla, tengist þessu reyndar ekki en gaman ef það hefur líka áhrif.

Að öðru...er að prjóna peysu. En bara litla peysu (nei ég er ekki að reyna að segja neinum neitt). Það er skemmtilegra að prjóna litlar flíkur þar sem maður er fljótari að klára þær. Mjög gott fyrir óþolinmótt fólk eins og mig. Mig langar reyndar að kaupa mér lopa blað sem ég er búin að sjá og prjóna tvær peysur á mig. Það verður því nóg að gera hjá mér á næstunni. Datt aftur í hanyrðafílinginn á stúdentamóti þó að ég hafi ekki verið með neitt með mér þá. Gaman að þessu, þangað til ég dett úr hanyrðafílingnum aftur. Gerist reglulega.  Peysan sem ég er að gera núna er með hettu...hef aldrei gert svoleiðis áður. Spennandi að sjá hvort að mér takist að klára þessa peysu án þess að fá mömmu til að hjálpa mér. Það er allavega takmarkið

Stefán Bogi er alltaf að reyna að flytja mig austur á egilsstaði. Bara spurning hvað ég ætti að gera af mér þar. Stefán segir að ég geti gert það sem mig langar til. Verst að ég veit ekkert hvað mig langar til. Á við krónískt áhugaleysi að stríða. Það er frekar leiðinlegt að hafa ekkert sem mann virkilega langar að gera. Frekar dull. Stefán spurði mig hvort að ég vildi verða deildarstjóri í verslun. Verslunin er Kaupfélag Héraðsbúa. Umm...nei. That ship has sailed. 7 ár í nóa var nóg í matvælaverlsunarbissnessinum. Til í margt annað en það. En hvað ... veit ekki. Hugmyndir vel þegnar

Johns NOT mad !

Ég horfði á myndi í gær sem ég tók á laugarásvídjó. Hún heitir Johns not mad. BBC heimildarmynd frá 1989 um 16 ára strák með tourette. Vá hvað mér leið illa við að horfa á hann. Hann var víst með "full blown tourette". Veit ekki hvaða kríteríu maður þarf að fylla til að flokkast þannig. Hann var semsagt með nokkra svona líkams og andlits kæki en svo var hann líka með corpolaliu en það er þegar maður öskrar orð án þess að ráða við það. Yfirleitt dónaleg orð eða orð sem maður veit að sjokkera fólk og fólki finnst kannski óþægilegt að heyra. John sagði mikið "fuck" og " fuck of". Kallaði svo líka mömmu sína druslu og kennarann sinn fávita þegar hann ruglaðist aðeins. Vá hvað maður sá hvað honum leið illa. Getur einhver ímyndað sér hvernig það er til dæmis að kalla mömmu sína öllum illum nöfnum, oft kynferðislegum, og ráða hreinlega ekkert við það. Held ekki. En vá hvað ég þekki þessa tilfinningun að gera eitthvað sem manni sjálfum (og öllum öðrum) finnst alveg fáránlegt að gera og vildi ekkert frekar en að gera það ekki, en maður ræður bara ekkert við það. Gefa frá sér einhver fáránleg hljóð, gretta sig eins og smákrakki og berja sjálfan sig í síðurnar eins og kjúklingur. Þetta er náttúrulega alveg fáránlegur sjúkdómur. Hverjum datt þetta eiginlega í hug ??

Það sem var nú eiginlega verra fyrir þennan dreng var að hann var farinn að hrækja á allt og ekkert, oftast þó fólk! Maturinn á borðinu hjá fjölskyldunni þurfti að vera með plasthjálmi ofaná til þess að hann hrækti ekki á matinn. Foreldrar hans skildu svo á endanum af því að pabbinn var ekki að höndla ástandið á stráknum. Mamman sagði að hann hefði kannski ekki verið svo góður partner til að byrja með en samt. Hvernig kennir maður sjálfun sér samt ekki um þetta !!

Svo var auka mynd á disknum þar sem var talað við John aftur þegar hann var 29 ára. Honum gekk ágætlega að vera til. Vann samt ekki þá vinnu sem hann hefði kannski kosið sér og var ekki í sambandi. Frekar erfitt að spjalla við ókunnuga konu þegar maður öskrar skyndilega á hana "sex".

Fyrst fékk þessi mynd mig til að líða ömurlega þar sem drengurinn var fáránlegur að horfa á ! Ég vorkenndi honum voða mikið og mér svo líka. Ömurlegi sjúkdómur. Svo fór ég að hugsa um fólkið í kringum mig. Og þá varð ég voða þakklát. Ég á fjölskyldu sem hefur þurft að lifa við þetta með mér og þurft að umburðarlynt gagnvarnt því sem ég geri og tek uppá sem er vegna syndromsins, ýmsar aukaverkanir sem ég hef verið að gera mér grein fyrir í gegnum árin. Og svo vinirnir mínir sem hafa einnig leitt þetta hjá sér að mestu, sem og kærastinn minn. Bjóst nú eiginlega ekkert frekar við því að einhver nennti að vera með mér með þessa leiðindar kæki. Veit ekki hvort að ég myndi nenna að búa og lifa með einhverjum með tourette, veit hreinlega ekki hvort að ég hefði umburðarlyndið til þess. Fólk segir nú að það hætti að taka eftir þessu eftir einhvern tíma. Ég trúi því nú ekki alveg en það er kannski frekar vegna þess að ég hætti sjálf aldrei að taka eftir þessu. Veitur ekki. Skil ekki alveg hvernig er ekki hægt að taka eftir þessu. Ég hef alveg séð mig á vidjó. Sem er ástæðan fyrir því að ég vil ekki sjá mig á vídjó. Mér finnst betra að halda í "illusionið" ég sé bara "normal".  

Held að ég taki ekki fleiri heimildarmyndir á næstunn

Litli jeppinn

Ég festi bílinn minn aftur í morgun. Það var ekki jafn gaman og í gær. Núna var allt svo blautt og kallt og eitthvað púkó. Og ég þurfti að vekja Stefán AFTUR. Það tók hann aðeins lengri tíma að velta sér framúr rúminu í dag miðað við í gær . Í gær var ég samt ekki fyrir neinum. Núna var ég fyrir hjónum sem voru greinilega að verða sein í vinnuna. Þau stoppuðu bílinn fyrir framan minn, biðu í bílnum í nokkrar mínútur og spurðu svo hvort ég væri föst. Ég sagði "já" en langaði að segja "nei mér finnst bara svo gaman að tefja annað fólk svona í morgunsárið!". Með þeirra aðstoð og Stefáns ýttu þau mér svo yfir litla hjallann sem ég komst ekki yfir. Ljómandi. Ég er samt búin að komast að því að bíllinn minn er ömurlegur snjóbíll. Mér finnst hann bara vera stór og feitur og kraftlaus. Frekar vil ég vera á litla gamla polonum mínum. Hann komst allt í snjónum (held reyndar að það hafi aldrei komið SVONA mikill snjór meðan ég átti hann en...). Lítill, léttur og nægilega kraftmikill. Litli jeppinn minn

Vetur

Það er brjálaður snjór úti. Ég festi bílinn í götunni minni í morgun. En það var ekkert sem við fjallageiturnar (ég og Stefán Bogi ) gátum ekki ráðið við. Tók bara smá tíma  Gaman að þessum vetri.

Tveir söngleikir, annar með Jesú og hinn með Johnny

Þetta var nú barasta yndisleg helgi í allflesta staði. Hún byrjaði á Jesus Christ Superstar. Nokkuð ánægð með þá sýningu. Stundum voru rokkararnir aðeins of miklir rokkarar en það var allt í lagi. Krummi getur sungið mun meira en mig grunaði...en Jenni ekki alveg...aðeins of mikið á öskrinu !! En ég skemmti mér mjög vel og blæs á alla gagnrýni fólks sem segist ekki skilja hvað er í gangi. Hélt kannski að söngvararnir væru eitthvað óskýrir en það var nú ekki. Það skildist nú flest það sem var sungið. Þeir sem setja þessa gagnrýni eru bara svona vitlausir. Tala nú ekki einu sinni um fólk sem fannst það klisja að hengja Júdas/Jenna og krossfesta Jesú/Krumma. Svona fólk á nú ekki að fá að skrifa gagnrýni.

Eftir leikhúsið héldum við Stefán Bogi upp í Ölver á stúdentamót KSF. Það var rosa gaman að venju. Nema vatnsskorturinn...hann var ekki skemmtilegur. En setti jú ákveðinn svip og stemningu á mótið  Verst að ég var alveg til í að fara í pottinn með húfu og jafnvel vettlinga !!! En þetta var alveg yndisleg helgi, mikið spjallað, spilað, hlegið,borðað, sungið, saumað og Jesúast. Frekar gaman.

Þegar heim var komið var farið í sturtu og svo smelltum við okkur í bíó á Sweeney Todd í VIP salnum. Vel þess virði. Flott mynd, flott lög, FLOTTUR MAÐUR. Ef ég myndi búa til svona "fimm frægir einstaklingar sem má sofa hjá án þess að makinn verði öfundsjúkur" þá myndi ég plasta hann með Johnny Depp efstan á lista ( í Sweeney Todd outfittinu...eða Captain Jack Sparrow). Er ekki búin að ákveða hverjir hinir fjórir eru en Johnny er plastaður efst!! Og hann kann meira að segja að syngja aðeins ... sem er kostur í söngleik.

Góð helgi